Mikoplazmalar; Mollicutes sınıfı içinde yer alan, gram negatif boyanan, hücre duvan bulunmayan, virüsler kadar küçük (50-300 nm), belirli bir şekilleri bulunmayan (pleomorfik), üremek için canlı ortam gerektirmeyen mikroorganizmalardır. Serum ya da assit sıvısı gibi proteinden zengin sıvılar bulunduran sentetik besiyerlerinde bazıları "sahanda pişmiş yumurta", bazıları dut görünümünde, Ureaplasma lar ise küçük (tiny, T-mycoplasma) koloniler halinde üretilebilen, Ureplasma hariç üremek için kolesterollü ortam gerektiren, doğada serbest olarak yaşayabilen en küçük canlılardır. İnsanlarda atipik pnömoni (M.pneumoniae) ve ürogenital enfeksiyonlara M.genitalium, M.hominis, U.urealyticum) yol açarlar.
Epidemiyoloji:
İnsan genital enfeksiyonlarından sorumlu olan en sık mikoplazmalar, M.hominis ve U.urealyticum'dur. Bunlardan başka, bazı NGU olgularında sorumlu etken olarak M.hominis izole edilmiştir. Yapılan araştırmalarda tüm NGU olgularının %30-40'ından U.urealyticum'un scrumiu olduğu, klamidyaların ardından ikinci sırada yer aldığı görülmüştür. Buna karşın, bir haftalık tedaviye rağmen yakınmaların gerilemediği "inatçı-persistan NGU olgularının" %50'sini ve yeni bir bu^aş olmaksızın, tedaviye rağmen altı hafta içinde "yineleyen NGU'ların" ise %10-20'sini oluşturmak üzere, ilk sırada yer alır. Mikoplazma enfeksiyonlu gebelerin yarısından fazlası (%45-66) etkeni yenidoğana vertikal olarak bulaştırabilir. Birkaç ay sürebilecek yenidoğan kolonizasyonlarına neden olabilir. Cinsel ilişki ise asıl bulaş yoludur. Sonuçta, sağlıklı bireylerde de bu bakterilerin kolonize olduğu, her zaman klinik tablolara yol açmadığı söylenebilir. Örneğin, sağlıklı erişkin kadınların en azından %15'inin vajina ya da serviksinde M.hominis, %40-80'inde ise U.urealyticum kolonizasyonu belirlenmiştir. Sağlıklı erkeklerde bu oranlar daha düşüktür. Erkek akut NGU olgulannda ise etken patojen olarak M.genitalium sıklığı fazladır (%17-25).
Hastalık tabloları:
NGU olguları içinde mikoplazmaların gerçek yerinin anlaşılabilmesi oldukça güçtür; çünkü, yukarıda da değinildiği gibi, bu bakteriler aynı zamanda genital florada da yer almaktadırlar. Bununla birlikte, her iki cinsi de ilgilendiren enfeksiyonlardan da sorumlu olabileceği düşünülmektedir. Örneğin; NGU, piyelonefrit, prostatit, epididimit, bakteriyel vajinoz, PID, koriyoamniyonit, nadiren de infertilite olgularında, sorumlu patojen olabilmektedirler. Özellikle U.urealyticum un spontan abortus, ölü ya da erken doğum, düşük doğum ağırlıklı doğum, prematüre doğum olguları ile ilişkisi dikkat çekicidir.
Tanı
Semptomatik olgularda, ilk adım mikrobiyolojik tetkiklerde bir patojen belirlenememesi en az klamidyalar kadar mikoplazmaiarı da düşündürmelidir. Örneklerin uygun besiyerlere ekilmesi ile oldukça güç ve yavaş üreyen (aylar sürebilen) M.genitalium hariç diğer iki etkenin izolasyonu bir hafta içinde yapılabilmektedir. Antijen ya da antikor belirleme yöntemleri daha çok kullanım alanı bulmuştur.
Tedavi
Sadece klinik yakınmaları olanlar tedavi edilmelidir. Bir haftalık tetrasiklin tedavisi, buna yanıtsız olgularda da altı hafta süreli eritromisin tedavisi, mikoplazma enfeksiyonu da düşünülen NGU olgularının sağaltımı için uygun yaklaşımdır.
0 Komentar untuk "Genital Mikoplazma Enfeksiyonları"